കുത്ത്

 

അഞ്ചാമത്തെ ഓർമ നാളിനാണ്

സെമിത്തേരി അവളെ ആദ്യം കാണുക

അപ്പൻ രണ്ടുവട്ടം മരിച്ചു കഴിഞ്ഞ മകളായിരുന്നു അപ്പോളവൾ

 

വേലിക്കപ്പുറത്തേക്ക്

തലകുനിച്ചിറങ്ങുമ്പോൾ

എന്നത്തേയും പോലെ

മുളം പടിക്കലെത്തി

തിരിഞ്ഞവൾ നോക്കുമെന്ന് അയാൾക്കും

പിന്നിൽ കതകാഞ്ഞടയുകില്ലെന്ന് അവൾക്കും

ഉറപ്പുണ്ടായിട്ടും 

സങ്കടങ്ങളെ ഒളിച്ചുപിടിച്ച്

കണ്ണുകളിൽ വിദ്വേഷം തിളപ്പിച്ച്

അവർ പരസ്പരം നോക്കിയിരുന്നു. 

 

ഇറയത്തു നിന്നും എത്തിപ്പറിച്ച ഓലത്തുണ്ട്

അവളെ നോക്കി കീറിയിട്ട നിമിഷം

പോയതിന്റെ ഇരട്ടിയൂക്കിൽ

മുളമ്പടി ചാടിയവൾ

തുള്ളിക്കുതിച്ചു തിരിച്ചെത്തിയത്

വിയർത്ത കയ്യിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ച

പച്ചക്കടലാസിന്റെ കുഞ്ഞുപൊതി

ഉമ്മറക്കല്ലിൽ അയാൾക്കു മുമ്പിൽ ആഞ്ഞെറിഞ്ഞത്

അതേ ഊക്കിൽ

പച്ചച്ച കൈവെള്ള കൂട്ടിത്തിരുമ്മി

പടി ചാടി മറിഞ്ഞ്

പാടവരമ്പിലൂടെ നടന്നു പോയത്

പാടം കടന്നൊരു പെരുമഴ വന്നത്

പച്ചയോടൊപ്പം കടലാസ് കുതിർന്നിളകിയത്

മാസപ്പണി നിലച്ച നാളുകളിലൊന്നിൽ

മുതലുകളും പലിശകളും വീട്ടിത്തീർത്ത

മിച്ചം തുകയിൽ അവൾക്കായി വാങ്ങിയ

തുച്ഛമായ പണത്തൂക്കത്തിന്റെ

കൊച്ചു സ്വണ്ണവളയങ്ങൾ നനഞ്ഞു മിന്നിയത്

അയാൾ ഓർത്തു

 

കാത്തിരുന്നു കാത്തിരുന്ന്

വാർദ്ധക്യത്തിൽ

ഉണ്ടായവളായിരുന്നു

അതിട്ടു കാണാൻ മാത്രം കുത്തിയ കാതിലെ

നാലുവയസ്സിന്റെ നോവോർത്ത്

അയാളുടെ നെഞ്ചു അന്നത്തെപ്പോലെ

പിന്നെയും തുളഞ്ഞു.

'അതവൾക്കു കൊടുക്കാമായിരുന്നു'

ആകെയുള്ള മുതലായിരുന്നു"

ദീനക്കിടക്കയിൽ അയാളുടെ ഭാര്യ

ഒടുവിൽ പിറുപിറുത്തിരുന്നു..

 

മഴപെയ്തയഞ്ഞ മണ്ണിൽ

ആർത്തു വളരുന്ന

സ്നേഹപ്പുല്ലുകളേയും

കാതിൽപ്പൂവള്ളികളേയും വകഞ്ഞു മാറ്റി

പൂക്കളുമായി കുനിഞ്ഞവളുടെ കാതുകളിപ്പോൾ

തുള തൂർന്നുപോയതെന്നു

മാത്രം അയാൾ കണ്ടു.

ആ നിമിഷം

അയാൾ മൂന്നാമതും മരണപ്പെട്ടു.