ഒരു കവിത രണ്ടു വിവർത്തനശ്രമം The Arrow and the Song (Henry Wadsworth Longfellow

1. അമ്പും പാട്ടും ആകാശം ഉന്നമാക്കിയത് ഭൂമിയെത്തുരന്നുപോയി എങ്ങോട്ടെന്നറിയില്ല പിന്തുടരാനാകാതെ അമ്പിന്റെ ഗതികം . മാനത്തേക്കു നിശ്വസിച്ചതും മണ്ണിലേക്കുു പടർന്നേറി അറിയില്ലെങ്ങോട്ടെന്ന് സൂക്ഷ്മത്തിലും ശക്തിയിലും ഒരുപാട്ടിനെ പിൻചെല്ലാൻ കെൽപ്പുള്ള കണ്ണോ! കാലമേറെക്കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും ഞാൻ കണ്ടു മുനയൊടിയാത്ത ഒരമ്പിനെ ഒരു ഓക്കുമരത്തിൽ.... ഒരു മുഴുവൻ പാട്ടിനെ പ്രിയസുഹൃത്തിന്റെ ഉൾനെഞ്ചിൽ ! 2. അമ്പും പാട്ടും അമ്പൊന്നു കാറ്റിലൂടെയ്‌തു മണ്ണിൽ വീണതു പാഞ്ഞുപോയ് അത്ര വേഗം അഗോചരം അത്രമേൽ അറിയാഗതി പാട്ടൊന്നു കാറ്റിലേയ്‌ക്കൂതി മണ്ണിlലൂടതു മാഞ്ഞുപോയ് ആരുണ്ട് സുദൃഢം സൂക്ഷ്മം പാട്ടിൻ പാത തുടരുവോർ ! കാലംകഴിഞ്ഞു കണ്ടൂഞാൻ ഒടിയാ, തമ്പൊ,രോക്കിന്മേൽ ആദ്യന്തം പാട്ടിനെക്കണ്ടു കൂട്ടിന്റെ ഹൃദയത്തിലും! The Arrow and the Song (Henry Wadsworth Longfellow) I shot an arrow into the air, It fell to earth, I knew not where; For, so swiftly it flew, the sight Could not follow it in its flight. I breathed a song into the air, It fell to earth, I knew not where; For who has sight so keen and strong, That it can follow the flight of song? Long, long afterward, in an oak I found the arrow, still unbroke; And the song, from beginning to end, I found again in the heart of a friend.

Edit

Jyothibai Pariyadath shared a link to